Californië - Big Island Hawaii - Oahu Hawaii - Palau - Yap - Guam - rondom Brisbane - Sydney/Melbourne - Thailand
We waren wel een beetje bang voor de drukte. We hadden Thanksgiving over het hoofd gezien en gisteren waren de rijen op het vliegveld reden voor extra nieuwsuitzendingen. We gebruiken geen karren deze keer en doen alle bagage zelf. Om een beetje te oefenen voor minder geciviliseerde gebieden. Dat gaat goed: Emmy en Rebecca helpen prima mee.
Een hele fijne vlucht. Zo'n 767 is toch wel een beter transportmiddel dan een 747. We hebben eigen schermpjes met videoprogramma en spelletjes, dus de meiden vermaken zich wel. Op de vlucht van Honolulu naar Hilo zien we boven de wolken Mauna Kea met de telescopen; een mooi gezicht. Het vliegveld van Hilo is echt al een beetje "outback": nog wel bagagebanden, maar die liggen gewoon aan de openbare weg. Onze auto is bij aankomst nog niet beschikbaar, dus moeten we wachten, dat is wel een beetje een domper.
Uncle Billy's biedt eenvoudige accommodatie, maar de kamer is wel lekker ruim met een keukenblokje.
We hebben een prima dag. Eerst op de kamer er een beetje ingekomen. Ferry leest zich nog eens goed in, zodat we precies weten wat we willen doen, Emmy maakt schoolwerk. 's Middags rijden we naar een paar watervallen; eerst Rainbow Falls en later de prachtige drietraps Umauma watervallen en botanische tuinen daar. Wat is het hier fantastisch mooi: weelderig groen, prachtige bomen en bloemen en veel vogels. Josje zit vandaag voor het eerst in de rugdrager (er zit een regendakje op). Wat een feest! Bij Mirjam, die dat ook helemaal geweldig vindt: eindelijk een van haar kinderen op haar rug! En dan ontdekken we dat Josje een vers geplukt banaantje wel kan waarderen. Ze eet er haar eigen en Mirjam's vingers bij op.
Ondanks de voorspelde regen is het de hele dag mooi weer. We rijden naar en rond de vulkanen en maken daar een paar korte wandelingen naar kraters, lava tubes en de plek waar de lavastroom van dit moment in zee stroomt. Dat laatste is wel indrukwekkend: het levert grote stoomwolken op. Bij de vulkanen komen we gedurende de dag busjes mensen van een cruise-schip tegen, dat later de Statendam blijkt te zijn. Ferry ziet dat al aan de achtersteven.
De dag begint rommelig. We ontbijten in het restaurant, vooral voor Emmy, want die hecht nogal aan haar zondagochtend ontbijtje. Ferry gaat internetten in een business internet cafe en Emmy gaat aan haar schoolwerk. Maar het wil niet vlotten. Ze wil - en gaat ook - zwemmen en met Rebecca spelen. In het zwembadje maakt Emmy haar eerste vriendinnetje van deze reis: Savannah. 's Middags rijden we een korte 'scenic drive', bezoeken we botanische tuinen (Onomea) die minder geslaagd zijn dan die van eergisteren en we zien de Akaka watervallen. Die zijn heel indrukwekkend. En de natuur blijft ons verbazen: prachtige vegetatie. 's Avonds eten we weer in het restaurant, waar ze een Hula showtje hebben. Dat vinden de meiden wel wat.
In de binnentuin van ons hotel overnachten honderden vogels - een soort spreeuwen - wat rond zonsondergang en 's ochtends vroeg een enorm gekwetter geeft. Ze vertellen elkaar 's ochtends blijkbaar wat ze gaan doen die dag en vertellen elkaar daar ' s avonds honderduit over. Verder loopt er een wezeltje rond. Leuk taaltje dat Hawaiiaans: je spreekt het uit zoals je het schrijft. Keiki betekent kids, wahi wahi is een lekkere lokale vis, mahalo betekent bedankt. Het valt op dat we hier geen mobiele telefoons tegenkomen. In Californië waren ze ook al niet zo alom aanwezig als in Nederland.
Na een ontbijtje in het restaurant, ja weer, maar Mirjam is tenslotte jarig, gaan we op weg naar Kona. Onderweg gaan we naar Waipio Valley, alleen het uitzichtspunt, maar da's mooi genoeg. Ook hebben we mooi zicht op Mauna Kea met de telescopen. Toch wel jammer dat de meiden nog te jong zijn om daar mee naar toe te mogen. Wat zitten we met de dames toch liever in een vliegtuig dan in een auto. In de lucht vragen ze nooit na 10 minuten al of we er bijna zijn, maken ze veel minder ruzie en is het dus veel gezelliger. Josje is zowieso vandaag niet te genieten, maar trakteert ons na aankomst wel op nieuwe kunsten: optrekken tot stand en parmantig rechtop zitten spelen. Uncle Billy's in Kona is vergelijkbaar met Hilo, alleen ruikt de kamer erg naar rook en is veel kleiner. Maar met goed luchten en een beetje handig inrichten passen we er met z'n vijfjes en alle barang wel in. Er zitten wel veel mieren, ook grote rode. Dit deel van het eiland is heel wat minder speciaal. Kona is duidelijk een badplaats met veel restaurants en (souvenir) winkeltjes. De meiden liggen twee uur lang in het zwembadje en Emmy doet haar schoolwerk op het balkon.
De bedden hier zijn vreselijk slecht, het matras vormt een 'v', dus rollen we allemaal naar het midden. Emmy en Rebecca lagen zowat boven op elkaar te slapen. Josje heeft het beter bekeken, want die heeft een gloednieuw campingbedje. De service in deze Uncle Billy's is een stuk minder. Je moet alles echt meer keren vragen en uit zichzelf verzinnen ze al helemaal niks. B.v. dat we de telefoon zouden willen gebruiken en dat die dus aangesloten zou moeten zijn....
's Ochtends doen we boodschappen. Thuis gaan we bijna nooit met de kinderen naar de supermarkt en het duurt ook een eeuw zo, maar ook dat is onderdeel van deze reis. 's Middags gaan we naar het strand. Nou zijn we wel watermensen, maar de lol van al dat zand zien we nog altijd niet in. Het is iets waar we letterlijk doorheen bijten om bij het echte werk te komen: snorkelen! En beloond worden we. Heel veel mooie vissen. Rebecca houdt het bij de visjes, Emmy en Ferry zien ook nog twee schildpadden en Mirjam wint de hoofdprijs, want zij ziet er drie tegelijk! Josje vermaakt zich intussen op het strand, maar is wel even verontwaardigd dat ze dat zand niet in haar mond mag proppen.
De ochtend besteden we aan nuttige dingen: internetten, faxen, posten, wassen, schoolwerk en de dag van morgen regelen. Dan moet er natuurlijk gezwommen worden. We wandelen nog een beetje en dan eten we in het restaurant van het hotel. Goedkoop en erg lekker, maar ook hier heel onverschillig personeel.
Na een onrustige nacht gaan we met Body Glove de zee op. Het wordt een prima dag. Meteen zien we al aan de kade een schildpad, zodat Rebecca er nu ook eentje gezien heeft. En als we net op weg zijn zwemt er een hele groep dolfijnen (spinners) voor ons uit. Later zien we ook nog een stuk of vijf bottlenose dolfijnen. Verder zien we de hele dag vliegende vissen. We ontbijten en lunchen op de boot. Josje hapt lekker mee van de watermeloen en de dames smullen. Zowieso eten die al de hele reis goed. Da's ook weer anders dan gewoon op vakantie. De vitamine pillen kunnen nog in de koffer blijven.
Ferry gaat een duikje maken en de dames gaan snorkelen. In principe hadden we dat als sequentiële activiteiten gepland. Maar het loopt zo soepel dat terwijl Ferry duikt, Mirjam met de meiden zwemt en snorkelt, terwijl Josje de crew aan boord om haar pinkje windt. En de dames zien een veel grotere inktvis dan de duikers! Weer veel mooie vis en ook murenen.
